W sytuacji, w której pracodawca dowiaduje się, że u jego pracowników stwierdzono koronawirusa:

1. Ma obowiązek poinformować o zagrożeniu pracowników – wynika to z art. 207(1) Kp – pracodawca jest obowiązany przekazywać pracownikom informacje o zagrożeniach dla zdrowia i życia;
2. Ma obowiązek poinformować o sytuacji Sanepid – wynika to z art. 5 ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych
3. Ma obowiązek podjąć działania, które doprowadzą do zorganizowania pracy w sposób zapewniający bezpieczeństwo (art. 207 par. 2 Kp), które w tym konkretnym przypadku mogą polegać na:
   1. Zarządzeniu dezynfekcji stanowiska pracy chorego pracownika, narzędzi, które używał
   2. Wydania polecenia pracy zdalnej tym pracownikom, którzy mogą tak pracować – do czasu wydania decyzji ws. kwarantanny przez Sanepid;
   3. Może wydać pracownikom wykorzystanie zaległego urlopu;
   4. Nowe przepisy nie rozstrzygają, co z pracownikami, którym nie da się zlecić pracy zdalnej – tu w zależności od sytuacji i zaleceń sanepidu do czasu rozstrzygnięcia przez sanepid, czy osoby te będą objęte kwarantanną, czy nie – pracodawca może zdecydować o zarządzeniu przestoju/porozumieć się z pracownikiem, co do zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy/ porozumieć się z pracownikiem, że uda się do lekarza po zwolnienie/ porozumieć się z pracownikiem ws. wykorzystania bieżącego urlopu wypoczynkowego/kontynuować pracę
   5. Mierzeniu temperatury ciała wszystkich pracowników (nie ma oficjalnego stanowiska Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych w tej sprawie, ale zdążył się wytworzyć jednolity pogląd, że wolno)
4. Ma obowiązek poinformować pracowników o podjętych działaniach – wynika to z art. 207 (1) Kp
5. Sanepid może zdecydować o poddaniu osoby zdrowej, która miała styczność z chorym kwarantannie na okres 21 dni licząc od ostatniego dnia styczności. Ostatni dzień styczności jest więc początkiem okresu wliczanego do kwarantanny. Decyzja o zastosowaniu kwarantanny wskazuje jej okres i miejsce odbywania. Jest doręczana tylko pracownikowi. Pracownik ma obowiązek niezwłocznie poinformować pracodawcę o treści decyzji (to wynika z zasad usprawiedliwiania każdej z nieobecności określonych w rozporządzeniu), ale zgodnie z wyjaśnieniami ZUS dostępnymi na tej stronie samą decyzję o kwarantannie pracownik może dostarczyć pracodawcy/ZUS już po zakończeniu kwarantanny – to wynika stąd, że nie może opuszczać miejsca kwarantanny, ale oczywiście informacyjnie powinien przesłać skan/zdjęcie tak szybko, jako będzie możliwe
6. Okres kwarantanny zarządzonej przez Sanepid (i tej po powrocie z zagranicy) zrównany jest w ustawie o świadczeniach pieniężnych w razie choroby i macierzyństwa z okresem niezdolności do pracy wskutek choroby – przysługuje za nie wynagrodzenie chorobowe (do 33 dni w roku kalendarzowym, a w przypadku pracowników po 50 roku życia – do 14 dni płatne przez pracodawcę) i zasiłek chorobowy. Być może nowa specustawa to zmieni (są takie postulaty) i zasiłek chorobowy będzie przysługiwał od pierwszego dnia kwarantanny (czyli pracodawca w ogóle nie będzie ponosił jej kosztu).

Masz pytania w tej sprawie? Skontaktuj się z nami: